کتاب تطورشناسی اخبار مطلاق بودن امام حسن مجتبی در منابع اسلامی
درباره کتاب
کتاب تطورشناسی اخبار مطلاق بودن امام حسن مجتبی در منابع اسلامی نوشته حسین مرادی نسب، توسط انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، برای دانشجویان رشته علوم اسلامی چاپ و منتشر شده است.
این کتاب به بررسی پرسش تاریخی‌ـ‌حدیثی می‌پردازد که در منابع اسلامی گاه ذکر شده است امام حسن (ع) از لحاظ همسران متعدد و طلاق‌های مکرّر مطلاق بوده است. نویسنده می‌کوشد نشان دهد بسیاری از این اخبار بدون تحلیل دقیق سندی و محتوایی نقل شده‌اند و به نظر وی در قرن دوم هجری جاعلان و مخالفان با انگیزه تحقیر ساحت اهل بیت این موضوع را ساخته‌اند. در آغاز کتاب مباحث کلیاتی مانند تعریف «مطلق بودن» و بحث درباره سابقه تاریخی طلاق در اسلام و جاهلیت عرضه می‌شود، و سپس به چگونگی شکل‌گیری و انتشار این اخبار در منابع اهل سنت و شیعه پرداخته می‌شود.
مرادی‌نسب در فصل‌های میانی به نقد منابع مختلف پرداخته و نشان می‌دهد آنچه به‌عنوان اخبار مطلاق بودن امام حسن نقل شده، غالباً فاقد ذکر نام همسران، تاریخ‌ها و جزئیات است و نمی‌تواند با سازوکار منطقی تاریخی تطابق یابد. او همچنین به بررسی این که چرا این اخبار در برخی متون شیعی پذیرفته شده‌اند پرداخته و علل شایع شدن آنها مانند تأثیر نقل از منابع اهل سنت بدون نقد و نگرش تأییدی مؤلفان بعدی را تحلیل می‌کند. در پایان، نویسنده دیدگاه برخی از محققان شیعی و میراث فکری معاصر را بررسی می‌کند و بر این نکته تأکید می‌کند که برای حفظ اعتبار تاریخی و دینی، نقل روایات چنین مطالبی باید با دقت و نقد انجام گیرد.
چکیده کتاب
این اثر به شبهه‌ای تاریخی ـ حدیثی درباره اخبار ازدواج‌ها و طلاق‌های متعدد امام حسن(ع) پرداخته است که نویسندگان بسیاری بی‌آنکه سند و محتوی آنها را نقد کنند در آثار خود آورده‌اند، و برخی نیز به توجیه آنها پـرداخته‌اند تا ساحت امـام معصوم(ع) را از این اتهامات پاک سـازند؛ اما بررسی‌ها نشان از ساختگی بودن این اخبار در قرن دوم دارد؛ زیرا جاعلان با ارائه آمار همسران آن حضرت، نتوانستند نام همسران ایشان را ذکر نمایند تا با آمارها ارائه شده تطبیق داشته باشند؛ همچنین مخالفان اهل‌بیت(ع) مانند معاویه و خوارج در مناظره‌ها و نامه‌نگارهای‌های خود به این موضوع هیچ وقت اشاره نکرده‌اند، اگر این ازدواج‌ها و طلاق‌ها در عصر امامین علی(ع) و حسن(ع) واقعیت داشت، آنان بر امام(ع) خرده می‌گرفتند. ریشه این جعل به زمان منصور خلیفه عباسی (حک: 136-158ق) برمی‌گردد که در جمع خراسانیان به عیب‌‌جویی از امام علی(ع) و فرزندش امام حسن(ع) پرداخت تا با این اتهامِ جعلی به امام حسن(ع)، با بنی الحسن به مقابله بپردازد. در این اثر افزون بر بررسی سند و محتوای صدور اخبار، به پیشینه موضوع، سیر تاریخی و افزوده‌های آن در منابع فریقین و نقد آنها پرداخته است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.