کتاب زیبایي شناسي دیني تلویزیون
درباره کتاب
کتاب زیبایی‌شناسی دینی تلویزیون نوشتهٔ علی‌اصغر فهیمی‌فر، توسط انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، برای دانشجویان رشته سینما و رسانه چاپ و منتشر شده است.
کتاب «زیبایی‌شناسی دینی تلویزیون» اثر علی‌اصغر فهیمی‌فر اثری میان‌رشته‌ای در برخورد هنر، رسانه و دین است. نویسنده کوشش کرده تا تلویزیون را نه صرفاً به عنوان ابزاری ارتباطی بلکه به عنوان پدیده‌ای دارای زبان، فرم و زیبایی‌شناسی دینی بررسی کند. در این کتاب مبانی فلسفی زیبایی‌شناسی، نسبت هنر و دین، و چگونگی ظهور زیبایی دینی در رسانه تلویزیون تحلیل می‌شود. فهیمی‌فر می‌کوشد نشان دهد چگونه ارزش‌ها، فرهنگ اسلامی و نگرش دینی می‌توانند در ساختار فیلم، تصویر، تکنیک و روایت تلویزیونی تأثیرگذار باشند و چگونه تلویزیون می‌تواند ابزار انتقال زیبایی دینی باشد.
در بخش‌هایی از کتاب، مؤلف به نقد تلویزیون مدرن به عنوان رسانه‌ای که غالباً حامل فرهنگ غربی است، می‌پردازد و راه‌هایی برای «تصرف» زیبایی‌شناختی زبان تلویزیون به نفع هویت اسلامی پیشنهاد می‌کند. او توجه دارد که تکنیک‌ها در رسانه مثل پرسپکتیو یا تصویر صرف نیستند؛ بلکه خود حامل جهان‌بینی‌اند و باید بازخوانی شوند. همچنین کتاب برای دانشجویان رشته رسانه، ارتباطات و فلسفه هنر به عنوان منبعی در دروس فلسفه رسانه و هنر قابل استفاده معرفی شده است.
این اثر با زبانی که هم فلسفی و هم انتقادی است، تلاش دارد خواننده را به تأمل عمیق در نسبت رسانه و دین دعوت کند و نشان دهد چگونه می‌توان رسانه‌های مدرن را به گونه‌ای زیباشناختی دینی اداره و هویت‌بخش کرد.
چکیده کتاب
از اصطلاح زیبایی‌شناسی تعابیر مختلفی شده است، از جمله انجام یک بحث خالص فلسفی راجع به ماهیت زیبایی و چگونگی عملکرد ذهن در ادراک و قضاوت‌های زیبایی شناختی. این یکی از مهم‌ترین تعاریف از زیبایی‌شناسی است. در کنار این تعبیر شایع، تعابیر دیگری هم ارائه شده است؛ از جمله اینکه زیبایی‌شناسی عبارت است از شناخت ریشه‌های فلسفی تکنیک‌ها (نه فقط شناخت خود تکنیک‌ها). این اعتقاد نزد برخی وجود دارد که تکنیک‌ها نه‌فقط ابزاری برای بیان محتوا، بلکه خود، عینِ محتوا هستند و تبلور نوعی از دستگاه فلسفی هستند، مانند پرسپکتیو در نقاشی غرب گرچه یک تکنیک است، اما محصول و نتیجه یک خاستگاه فرهنگی و فلسفی است. پرسپکتیو در واقع تبلور و تجسمِ زیبایی‌شناختیِ اعتقاد به اصالت سوژه و بازنمود دنیای مادی از منظر انسان (هنرمند) در هنر است. در این کتاب گرچه به تمامی تعاریف پش‌گفته توجه شده، اما تأکید مؤلف عمدتاً بر تعریف اخر است. در واقع تلاش شده تلویزیون به عنوان یک سازه هنری مورد تأملات فلسفی قرار گرفته و احیاناً راه‌های تصرف در زبان آن مورد مطالعه واقع شود. به هر روی آنچه در ادامه می‌آید مطالعه‌ای درباره تلویزیون با روش عقلانی و انتقادی است که می‌کوشد نسبت بین این رسانه مدرن با فرهنگ و ارزشهای ایرانی و اسلامی را تا حدی بیان کند که می‌تواند نوعی زیبایی‌شناسی و یا نوعی فلسفه تلویزیون محسوب
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.