قانون مجازات اسلامی
قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران مهمترین مجموعه قوانین کیفری در جمهوری اسلامی ایران است که در ۸ مرداد ۱۳۷۰ توسط کمیسیون امور قضائی مجلس شورای اسلامی تصویب و در ۷ آذر ۱۳۷۰ از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام تأیید شدهاست.
این قانون ۴۹۷ ماده و به همراه قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) ۷۲۹ ماده دارد و کلیه قوانین مغایر پیش از خود از جمله قانون مجازات عمومی ایران سال ۱۳۰۴ را ملغی اعلام کردهاست.[۲] این قانون از سال ۱۳۷۰ تاکنون بهطور آزمایشی در حال اجرا بود که مجدداً در سال ۱۳۸۸ بهطور کامل تغییر و به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و در سال ۱۳۹۲ لازم الاجرا گشت.
دسته بندی کتاب قانون مجازات اسلامی
قانون مجازات اسلامی به پنج کتاب بخش شده و به شیوه آثار فقهی هر کتاب در چند باب و هر باب در چند فصل تنظیم شدهاست:
کتاب اول: کلیات در ۲۱۶ماده که موضوعات کلی حقوق کیفری را در بر میگیرد.
کتاب دوم: حدود در ۲۰۱ ماده که شرایط جرایم مشمول مجازات شرعی را بیان میکند
کتاب سوم: قصاص در ۹۰ ماده که به جرایم و جنایات عمدی مستحق قصاص نفس و قصاص عضو میپردازند.
کتاب چهارم: دیات در ۲۰۳ ماده که به جنایات مشمول دیه میپردازد.
کتاب پنجم: تعزیرات و مجازاتهای بازدارنده در ۲۳۱ ماده که تعزیرات شرعی و مجازاتهای بازدارنده را در بر میگیرند.
این بخش از قانون در ۲ خرداد ۱۳۷۵ به تصویب مجلس رسید.
کتاب قانون مجازات اسلامی توسط محمد کاظمی فر تدوین و توسط انتشارات سروشگان منتشر شده است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.